Prolog

Muzyka.
Z perspektywy Patty:
Wychodząc już z domu ostatni raz spojrzałam na swoje odbicie w lustrze. Dzisiejszego wieczoru ubrana byłam w czarne, obcisłe rurki, tego samego koloru kozaki z ćwiekami, czerwoną bluzkę ze znakiem krzyża oraz skórzaną kurtkę gdyż zimowe noce w Londynie są bardzo zimne. 
-Wychodzę! - krzyknęłam do rodziców gdy tylko położyłam swoją rękę na klamce. 

-Nie wracaj za późno! - odpowiedź mojej mamy była zawsze taka sama. I mimo tego, że mam już 18 lat ona czasami nadal traktuje mnie jak dziecko. 
Na dworze było zimno. Mocny wiatr co jakiś czas spychał mnie raz na prawą, a raz na lewą stronę. Do tego sypał śnieg. Duże, białe płaty pozostawiały swój ślad na moich rudych włosach. Po kilku minutach drogi na pieszo mój nos oraz policzki były całe czerwone, a ciało drżało z zimna. 
-Udało mi się. - powiedziałam z triumfem w głosie.
-Co ci się udało? - spytał się mnie Harry kiedy tylko doszłam do moich przyjaciół stojących przed domem Peter'a.
-Dojść tutaj. Myślałam, że prędzej zamienię się w lód niż tutaj się zabawię.
-Trzeba było zadzwonić to byśmy po ciebie zajechały. - odezwała się Gwen, która wyglądała bardzo ładnie.
-Nie pomyślałam. - uśmiechnęłam się do wszystkich. -Wchodzimy? - dodałam.

-A co z Lorel? - Zayn z zawziętym zamachem wyszukiwał mojej przyjaciółki, której i tak miało tutaj nie być dzisiejsze dnia.
-Jej nie będzie, bo jest na weselu ciotki.
-A Blake będzie? - Mulat zadał kolejne pytanie.
-Podobno nie, ale on oszukuje wszystkie dziewczyny więc jemu warto nie wierzyć. - wtrącił się Liam, który w cudowny sposób obejmował swoją dziewczynę Danielle. Moim zdaniem byli najsłodszą parą na świecie lecz niestety czasem pozory mylą. Z tego co wiem, Dan coraz gorzej czuje się w tym związku, ale ja i tak trzymam za nich kciuki jak najmocniej.
-Dobra, nie stójmy tak na tym mrozie tylko wejdźmy do środka - odezwała się Ashaa, która tego dnia chciała się jak najlepiej zabawić. Nigdy za nią nie przepadałam, ale musiałam ją tolerować gdyż była w naszej elicie. Nie myśląc dalej o tej pustej blondynce weszłam do środka za resztą moich znajomych. W salonie już trwała impreza. Mimo tego, że zaczęła się niecałe półgodziny temu były już osoby nieźle wstawione.
Postanowiłam udać się do kuchni aby coś przegryźć. Na blacie siedział Blake, ukochany Lorelei, który podobno miał być teraz w Bradford u swojej babci ciężko chorej.
-Jak się bawisz? - spytałam z udawanym zainteresowaniem.
-Fantastycznie.
-Ile panienek już zaliczyłeś? - spytałam z ciekawości gdyż miałam wrażenie, że on nie jest uczciwy wobec brunetki.
-Jak byś nie wiedziała to jestem w związku z twoją przyjaciółką. - chłopak uśmiechnął się chytrze. Nienawidziłam tego w nim, zresztą w ogóle go nie lubiłam, brzydziłam się nim jak mało kim. -A co? Pewnie masz na mnie ochotę? - to co teraz powiedział było szczytem zera.
-Śmieszny jesteś kolego. Nie wiem co w tobie widzi Lor.
-Pewnie dobrze jej ze mną w łóżku. Ona wyrośnie na zwykłą dziwkę.
-Nie waż się o niej tak mówić! - krzyknęłam.
-Bo co mi zrobisz?
-Ja nic, ale ktoś coś na pewno ci zrobi. - nie miałam zamiaru dalej go słuchać. Pospiesznie opuściłam to pomieszczenie. Zaczęła boleć mnie głowa więc usiadłam na schodach aby móc chwilę odpocząć. Już wiedziałam, że tutaj nie będę się dobrze bawić. Blake zepsuł mi cały dzień.
-Co się stało? - podszedł do mnie Peter.
-Głowa mi pęka. - chłopak wyciągnął z kieszeni jakieś białe proszki. -To są proszki przeciwbólowe, weź. - brunet zachęcał mnie do spożycia tego. Na początku nie chciałam mu ufać, ale ból był taki mocny, że wolałam zaryzykować...
Po godzinnym tańcu na parkiecie zaczęło kołować mi się w głowie, a mało co wypiłam. Nogi zaczęły mi telepać, a w ręku to już nawet nie mogłam nic trzymać. Ostatnie co zobaczyłam to Blake'a śmiejącego się i  podchodzącego do mnie gdyż w tamtym momencie zemdlałam.


Jak widzicie prolog jest krótki, ale to miało być tylko wprowadzenie. Czy nam wyszło to nie wiem, bo my na ogół jesteśmy słabe w prologach. Jest to nasze pierwsze opowiadanie, które opublikujemy dla tego chciałybyśmy znać wasze szczere opinie czy do tego się nadajemy.